Rebecca F. Kuang: De bestsellerauteur over haar nieuwe roman "Katabasis" en waarom fantasy allesbehalve oppervlakkig kan zijn

Sylvia Plath, Vladimir Nabokov, John le Carré, Susanna Clarke. Dat zijn de mensen die me meteen te binnen schieten.
Hemingway schreef bijvoorbeeld het liefst 's ochtends vroeg en staand. Joan Didion werkte 's middags meestal aan haar bureau en las 's avonds haar werk hardop voor. Hoe ziet jouw schrijfroutine eruit?
Als ik langere tijd thuis ben, schrijf ik altijd 's ochtends. Ik structureer mijn dag meestal rond de moeilijkste taak, dan de op één na moeilijkste, en naarmate de dag vordert, worden de taken makkelijker. Voor mij is joggen het moeilijkste wat ik me kan voorstellen. Dus sta ik op en ren ik een paar kilometer. Hardlopen is belangrijk omdat het me helpt overtollige energie te verbranden en mijn hoofd leeg te maken. Terwijl ik bezig ben, denk ik ook na over waar ik die dag aan wil werken. Dan ga ik zitten en schrijf ik. Zo'n drie tot vier uur is mijn maximum. Daarna is mijn energie op en wil ik niets forceren. 's Middags redigeer ik mijn teksten, werk ik bij, beantwoord ik e-mails of heb ik vergaderingen en sollicitatiegesprekken. Dit vereist concentratie, maar geen creativiteit.
Welk boek kreeg voor het laatst een vijfsterrenwaardering?
Ik ben momenteel midden in een boek. Ik heb het nog niet uit, maar ik weet dat het vijf sterren krijgt. Het heet "Murderland" van Caroline Fraser. Het is technisch gezien een non-fictieboek, maar de schrijfstijl is fantastisch. Het is zelfs meesterlijker dan sommige fictieboeken die ik heb gelezen. Het gaat over seriemoordenaars en milieuvervuiling in de VS. Het verweeft op slimme wijze verschillende maatschappelijke kwesties met aangrijpende verhalen. Het is echt leuk.
Is er een boek waarvan lezers verrast zouden zijn als ze het in hun boekenkast zouden aantreffen?
Ik denk het niet. Ik ben vrij open over mijn literaire smaak. (Kijkt naar haar boekenplank.) Misschien de complete scripts voor de tv-serie "Succession".
Rebecca F. Kuang werkt al aan haar volgende projectHoe is het voor jou om te wachten tot je roman wordt gepubliceerd?
Dit is de zesde keer dat ik dit doe, dus ik ben niet meer zo nerveus als vroeger. Wat me helpt, is digitaal minimalisme . Ik ben nauwelijks actief op sociale media en gebruik bijna nooit apps waar mensen over me praten. Dit houdt me geaard en gefocust. Ik werk gewoon direct aan het volgende.
Betekent dit dat je al een nieuwe roman aan het schrijven bent? Kun je ons alvast een voorproefje geven?
Natuurlijk, ik ben altijd bezig met mijn volgende roman. Mijn zevende roman heet "Taipei Story" en speelt zich af in een zomer in Taiwan. Het behandelt veel van dezelfde thema's als "Babel" – identiteit, verdriet, taal en vertaling – maar is een literaire roman.
En wat doe je als de roman uitkomt? Lees je dan meteen de eerste recensies?
Ik ga er helemaal vanaf blijven en mijn innerlijke rust vinden. Ik denk niet dat het goed is om te veel aan jezelf te denken. Ik las vroeger veel recensies en vroeg me af hoe ik overkwam. Of mensen me aardig vonden.
Ik denk vaak aan een essay van Sally Rooney, dat eigenlijk over debatteren gaat. Daarin schrijft ze: "Proberen te slagen in een activiteit leert je veel over die activiteit en de andere deelnemers – maar winnen leert je alleen iets over jezelf." Dat heb ik ter harte genomen.
U kunt "Katabasis" hier bestellenMeer onderwerpen op VOGUE.de:
vogue